Daar gaan we weer…

In 2006 werd ik geopereerd aan mijn schouder. Het is nu 2010 en DE SCHOUDER speelt nog altijd een rol. Omdat ik nog steeds last heb met sporten. Die last wordt van kwaad tot erger en dat maakt de schouder steeds instabieler. Even terug in de tijd… hoe heeft het zo ver kunnen komen?

In juli 2004 ben ik geopereerd aan mijn rechterschouder. Er was labrumletsel en een slaplaesie, de aanhechting van mijn biceps zat ook los. Na een lange revalidatie is er in 2007 een ongelukje gebeurd. De schouder is even uit de kom geweest en vanaf toen had ik weer last.

In december 2008 besloot ik – vanwege de vele dalen en weinige pieken – om voorlopig te stoppen met handballen. Ik heb vorig seizoen 2009/2010 wel weer meegetraind, maar kreeg toch weer last van de schouder. Daarop besloot ik opnieuw een MRI-scan te laten maken. Daaruit bleek dat er opnieuw labrumletsel is. Ik heb begin dit jaar – na lange overwegingen en twijfel – toch besloten om me opnieuw te laten opereren.

Het is nu de afgelopen maanden al 2x uitgesteld. Eén keer vanwege te grote drukte en te kort dag, één keer omdat de verkeerde chirurg was ingepland. Geloof het of niet, maar er was iemand ingepland die nog niet zo vaak een schouder had geopereerd. Het kan allemaal, maar ik ben blij dat ik even voor eigen dokter heb gespeeld.

Nu is het donderdag weer zover. Samen met oud teamgenoot Billy Duin word ik donderdag 14 oktober in Amsterdam geopereeerd. Door mijn verleden en doordat ik weet wat mensen met schouderproblemen kunnen doormaken heb ik besloten om deze website bij te houden gedurende mijn operatie.

This entry was posted in Dagboek Dirk, Voor de schouderoperatie. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *